ENGERIX SZCZEPIONKA PRZECIW WZW B 20 mcg/ml - 1 fiolka a 1 ml - cena, opinie, dawkowanie

Składniki

1 dawka dla dorosłych (1 ml) zawiera 20 µg rekombinowanego antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg), adsorbowanego na wodorotlenku glinu.

Dawkowanie

Domięśniowo (w okolicę przednio-boczną uda u noworodków, niemowląt i młodszych dzieci lub w mięsień naramienny u dorosłych i dzieci. W wyjątkowych sytuacjach szczepionka może być podana podskórnie pacjentom z małopłytkowością lub z zaburzeniami krzepnięcia krwi). Schematy szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B powinny być dostosowane do lokalnych zaleceń dotyczących szczepień.

Dawka 10 µg/0,5 ml przeznaczona jest dla noworodków, niemowląt, dzieci i młodzieży do ukończenia 15 rż. Natomiast dawka 20 µg/ml jest wskazana dla osób od 16 rż. (można także zastosować u pacjentów od 11 rż. do ukończenia 15 rż. według schematu 2-dawkowego, w przypadku gdy ryzyko zakażenia wirusem HBV podczas trwania cyklu szczepienia jest niskie i istnieje pewność, że cykl szczepienia będzie ukończony).

Szczepienie podstawowe. Schemat 0, 1, 6 miesięcy, który pozwala na uzyskanie optymalnej ochrony w 7 mies. po podaniu pierwszej dawki i indukuje wysoki poziom przeciwciał. Schemat przyspieszony: 0, 1, 2 miesiące, który pozwala na szybkie uzyskanie optymalnej odpowiedzi immunologicznej. W celu zapewnienia długotrwałej ochrony zaleca się podanie czwartej dawki po 12 mies. od pierwszej dawki. W przypadku niemowląt ten schemat umożliwia jednoczesne zastosowanie szczepionki przeciwko WZW typu B z innymi szczepionkami pediatrycznymi. W wyjątkowych przypadkach u dorosłych (od 18 rż.), np. przed podróżą, gdy wymagane jest szybkie przeprowadzenie szczepienia podstawowego w czasie jednego miesiąca przed wyjazdem, można podać 3 dawki szczepionki (20 µg) w dniach 0, 7, 21i czwartej dawki po 12 mies. od podania dawki pierwszej. Dawka 20 µg może być również zastosowana u pacjentów od 11 rż. do ukończenia 15 rż. według schematu: 0, 6 mies. (osoba szczepiona może nie uzyskać ochronnego poziomu przeciwciał przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B aż do czasu przyjęcia drugiej dawki, dlatego też schemat ten można zastosować tylko wtedy gdy ryzyko zakażenia jest niskie oraz gdy istnieje pewność, że 2-dawkowy cykl szczepienia będzie ukończony. Jeśli to niemożliwe (np. pacjenci hemodializowani, osoby podróżujące w rejony endemicznego występowania WZW typu B, osoby pozostające w bliskim kontakcie z zakażonymi), należy zastosować dawkę 10 µg według schematu 3-dawkowego lub schematu przyspieszonego.

Pacjenci z niewydolnością nerek, w tym pacjenci hemodializowani: dzieci do ukończenia 15 rż. - 10 µg według schematu 0, 1, 2 i 12 mies. lub 0, 1, 6 mies, podanie wyższej dawki antygenu może zwiększyć odpowiedź immunologiczną. Dorośli i młodzież od 16 rż. - 4 podwójne dawki (2 x 20 µg) według schematu 0, 1, 2 i 6 mies., schemat szczepienia powinien być odpowiednio modyfikowany, tak aby zapewnić przeciwciała anty-HBs na poziomie ≥10 j.m./l.

Przypadki stwierdzonego lub przypuszczalnego bezpośredniego narażenia na zakażenie WZW typu B: szczepienie według schematu 0, 1, 2, 12 mies. Pierwszą dawkę szczepionki można podać równocześnie z immunoglobuliną ludzką przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B (HBIg), wstrzyknięcia te muszą być wykonane w dwa różne miejsca.

Szczepienie noworodków urodzonych przez matki nosicielki HBV: pierwszą dawkę szczepionki (10 µg) należy podać w pierwszej dobie życia (najlepiej łącznie z immunoglobuliną przeciw wzw B - wstrzyknięcia w różne miejsca i mogą być podawane według dwóch różnych schematów: 0, 1, 2, 12 mies. lub według schematu 0, 1, 6 miesięcy).

Szczepienie przypominające: nie ma konieczności zastosowania dawki przypominającej u osób ze sprawnie działającym układem immunologicznym, które prawidłowo zareagowały na pełne szczepienie podstawowe. U pacjentów z obniżoną odpornością (np. pacjentów z niewydolnością nerek, hemodializowanych, HIV dodatnich), należy zastosować dawki przypominające w celu utrzymania miana przeciwciał anty-HBs na poziomie ≥10 j.m./l. U tych osób zaleca się wykonywanie badań serologicznych co 6-12 mies. po szczepieniu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.