INSULINA MIXTARD 50 PENFILL 100 j.m./ml zawiesina do wstrzykiwań - 5 wkładów a 3 ml

Składniki

1 ml zawiesiny zawiera 100 j.m. rozpuszczalnej insuliny ludzkiej i insuliny ludzkiej izofanowej (NPH) w stosunku 50/50.

Dawkowanie

Insulinę podajemy podskórnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Insulinę podajemy indywidualnie, zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta na insulinę. Preparat podawany jest zwykle 1-2 razy na dobę, gdy pożądany jest szybki początek i przedłużony czas działania. Wstrzyknięcie insuliny powinno być wykonane do 30 min przed planowanym posiłkiem lub przekąską zawierającą węglowodany. Preparat podaje się we wstrzyknięciach podskórnych w okolicę brzucha, pośladki, udo lub górną część ramienia. Wstrzyknięcie w tkankę podskórną brzucha powoduje szybsze wchłanianie niż w przypadku wstrzyknięć w inne miejsca. Miejsca wstrzyknięć insuliny powinny być zmieniane.

Działanie

Działanie tej insuliny polega na zmniejszeniu stężenia glukozy we krwi w wyniku ułatwienia wychwytu glukozy w komórkach mięśni i tkanki tłuszczowej. Początek działania insuliny występuje w ciągu pół godziny, działanie maksymalne występuje między 2 a 8 godziną, a całkowity czas działania wynosi około 24 godzin.

Wskazania

Preparat Mixtard jest dwufazową zawiesiną insuliny ludzkiej otrzymywanej metodą rekombinacji DNA w Saccharomyces cerevisae, która jest mieszaniną insuliny szybko działającej i długo działającej. Insulina może być również stosowana w cukrzycy u kobiet w ciąży.

Kiedy nie stosować leku

Należy poinformować lekarza o nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą oraz gdy cierpisz na hipoglikemię, niedoczynność przysadki, nadnerczy, tarczycy.

Działania niepożądane

Często występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia. Niezbyt często występuje neuropatia obwodowa, retinopatia cukrzycowa, lipodystrofia, objawy w miejscu wstrzyknięcia takie jak zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból, krwiak w miejscu wstrzyknięcia oraz obrzęki, pokrzywka, wysypka. Bardzo rzadko występującym działaniem niepożądanym są zaburzenia refrakcji i reakcje anafilaktyczne.

Stosowanie innych leków

Lekarz powinien wiedzieć o wszystkich przyjmowanych lekach, zwłaszcza jeżeli pacjent przyjmuje hormony tarczycy, glikokortykosteroidy, doustne środki antykoncepcyjne, leki moczopędne, sympatykomimetyki, salicylany, leki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów MAO, leki z grupy beta-blokerów.

Ciąża i karmienie piersią

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.