LIDOCAINI HYDROCHLORIDUM NORIDEN 10 mg/ml roztwór do wstrzykiwań - 10 ampułek po 2 ml

Opis

Leku Lidocaini hydrochloridum Noridem, 10 mg/ml stosuje się w celu znieczulenia określonego obszaru ciała przed zabiegiem chirurgicznym u dorosłych i dzieci.

Składniki

Substancją czynną leku jest lidokainy chlorowodorek (w postaci lidokainy chlorowodorku jednowodnego). Każdy mililitr roztworu zawiera 10 mg chlorowodorku lidokainy. Każda ampułka o pojemności 2 ml zawiera 20 mg chlorowodorku lidokainy.
Pozostałe składniki to sodu chlorek, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) oraz woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Lek podaje lekarz.
O wielkości dawki decyduje lekarz. Zależy to od indywidualnego stanu pacjenta.

Dorośli
Zwykła dawka maksymalna wynosi 4,5 mg/kg masy ciała (lub 300 g). W przypadku jednoczesnego stosowania leku zwężającego naczynia krwionośne dawkę maksymalną można zwiększyć do 7 mg/kg masy ciała (lub 500 mg).

Działanie

Lek Lidocaini hydrochloridum Noridem, 10 mg/ml zawiera substancję czynną chlorowodorek lidokainy. Lidokaina jest lekiem znieczulającym miejscowo i regionalnie. Stosuje się go w celu znieczulenia określonego obszaru ciała przed zabiegiem chirurgicznym u dorosłych i dzieci. Jednak w przypadku podania leku dziecku należy zachować szczególne środki ostrożności. W kwestii stosowania leku u dzieci poniżej 2. roku życia dostępne są jedynie ograniczone dane.

Wskazania

Znieczulenie miejscowe i regionalne
Produkt Lidocaini hydrochloridum Noridem 10 mg/ml (1 % w/v) stosuje się u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 2. roku życia.

Kiedy nie stosować leku

• jeśli pacjent jest uczulony na chlorowodorek lidokainy lub podobne substancje również stosowane jako leki miejscowo znieczulające lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
Nie wolno stosować leku do znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkoweg, jeśli u pacjenta występuje: nieskorygowana obniżona objętość krwi, obniżona krzepliwość krwi, podwyższone ciśnienie w obrębie czaszki, krwawienie w obrębie czaszki lub kręgosłupa.

Działania niepożądane

Poniższe działania niepożądane mogą być poważne. W razie wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy niezwłocznie powiadomić lekarza. Konieczne może być natychmiastowe działanie:
Rzadko:
• reakcje uczuleniowe - od wysypki i obrzęku po ciężkie reakcje alergiczne, takie jak spadek ciśnienia krwi, trudności w oddychaniu, skurcz dróg oddechowych i wstrząs,
• kompresja rdzenia kręgowego z powodu krwiaka,
• częściowy lub całkowity paraliż,
• nieprzemijające z czasem drętwienie lub paraliż kończyn,
• zespół ogona końskiego: ucisk szczególnego rodzaju korzeni nerwowych, charakteryzujący się osłabieniem mięśni kończyn dolnych, utratą kontroli nad oddawaniem stolca i moczu oraz utratą czucia w obszarze pośladków,
• uszkodzenia nerwów mózgowych.

Pozostałe działania niepożądane to:
Bardzo często: nudności, wymioty
Często: ból nóg i dolnej partii pleców po znieczuleniu zewnątrzoponowym lub podpajęczynówkowym. Ból może występować przez maksymalnie 5 dni i mija samoistnie, bez leczenia.
Rzadko: uczucia, takie jak łaskotanie, mrowienie, pieczenie, kłucie lub drętwienie; bóle głowy z towarzyszącą nadwrażliwością na światło słoneczne (fotofobia) i szumami usznymi; opadanie powiek(i) w połączeniu ze zwężeniem źrenic i czasem również zmniejszoną potliwością (zespół Hornera); dochodzi do niego po znieczuleniu zewnątrzoponowym lub podaniu leku znieczulającego w obrębie głowy lub szyi; dreszcze, głuchota lub uraz; przemijające podrażnienie korzeni nerwowych w wyniku znieczulenia podpajęczynówkowego.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Lekarz zachowuje szczególną ostrożność w przypadku występowania u pacjenta któregokolwiek z poniższych stanów:
• wcześniejsze uczulenie na leki miejscowe znieczulające,
• problemy z sercem lub płucami,
• choroby wątroby lub nerek,
• choroba autoimmunologiczna prowadząca do osłabienia mięśni (miastenii)
• silny wstrząs,
• jakikolwiek stan zwiększający ryzyko ataków i napadów (padaczki).

W przypadku pacjentów w podeszłym wieku lekarz weźmie pod uwagę możliwość wystąpienia niskiego ciśnienia krwi jako komplikacji po znieczuleniu zewnątrzoponowym i podpajęczynówkowym.
U pacjentów poniżej 30. roku życia istnieje ryzyko wystąpienia bólu głowy po znieczuleniu podpajęczynówkowym.

Stosowanie innych leków

Należy powiadomić lekarza w przypadku przyjmowania przez pacjenta jednego z poniższych leków:
• niektóre leki na serce, takie jak beta-blokery (np. metoprolol, propranolol) lub blokery kanału wapniowego (np. amiodaron)
• leki przeciwarytmiczne – stosowane w leczeniu nieregularnej akcji serca;
• leki zwężające naczynia krwionośne (leki wazokonstrykcyjne, np. epinefryna, norepinefryna);
• cymetydyna – lek stosowany w leczeniu zgagi;
• leki przeciwwirusowe (np. leki stosowane w leczeniu HIV);
• leki nasenne i leki obniżające poziom świadomości (leki uspokajające) lub powodujące senność;
• fenobarbital, fenytoina, karbamazepina lub prymidon – leki stosowane w leczeniu padaczki;
• leki zwiększające ryzyko ataków i napadów (np. tramadol, bupropion); antybiotyk erytromycyna;
• leki antypsychotyczne (fluwoksamina) – stosowane w leczeniu chorób psychicznych;
• leki stosowane do rozluźnienia mięśni w znieczuleniu ogólnym;
• inne leki znieczulające.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży, lekarz poda ten lek tylko, jeśli uzna to za konieczne. Dawka powinna być możliwie jak najmniejsza.
Lidokaina i jej metabolity w niewielkich ilościach przenikają do mleka kobiecego. Jeśli pacjentka karmi piersią, lekarz zachowa szczególną ostrożność. W zwykłych dawkach lek ten nie będzie miał wpływu na karmione piersią dziecko. Nie ma więc konieczności przerywania karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

W przypadku dzieci i młodzieży dawkę ustala się indywidualnie, na podstawie wieku, masy ciała oraz rodzaju zabiegu. W przypadku dzieci dawka maksymalna wynosi 5 mg/kg masy ciała. W przypadku jednoczesnego stosowania leku zwężającego naczynia krwionośne dawkę maksymalną można zwiększyć do 7 mg/kg masy ciała.
W przypadku dzieci do znieczulenia należy zastosować niższe stężenie leku (0,5%). W celu wykonania specjalnej techniki, nazywanej pełną blokadą ruchową, konieczne może być użycie silniejszego stężenia (1 % w/v).
U dzieci poniżej 2. roku życia ten lek należy stosować z zachowaniem ostrożności.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Wpływ lidokainy na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn zależy od rodzaju przeprowadzanego zabiegu oraz zastosowanej dawki leku. Należy skonsultować się z lekarzem zwłaszcza, jeśli znieczulone były obszary ciała mające udział w prowadzeniu pojazdu lub obsługiwaniu maszyn. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, pacjent powinien powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.