Stoperan Fast tabletki, 12 sztuk

Opis

Stoperan Fast to lek przeciwbiegunkowy zawierający chlorowodorek loperamidu - substancję, która spowalnia perystaltykę jelit i wydłuża czas przechodzenia treści pokarmowej, dzięki czemu działa skutecznie przeciwbiegunkowo. Działa wyłącznie w miejscu występowania problemu, czyli w jelitach. Najczęściej przynosi efekt już w ciągu kilku godzin od zastosowania, skutecznie hamując objawy biegunki. Przeznaczony dla dorosłych i dzieci powyżej 6. roku życia.

Składniki

Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek (Loperamidi hydrochloridum) 2 mg.
Substancje pomocnicze to: mannitol, pullulan, aspartam (E 951), aromat miętowy (zawierający: maltodekstrynę kukurydzianą (zawiera glukozę), substancje aromatyczne, modyfikowaną skrobię kukurydzianą (E1450)), sodu wodorowęglan, polisorbat 80.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub wg zaleceń lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i dzieci w wieku od 8 do 17 lat:

Biegunka ostra: początkowa dawka 2 tabletki (4 mg) dla dorosłych, lub 1 tabletka (2 mg) dla dzieci, a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu.

Biegunka przewlekła: początkowa dawka wynosi 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) na dobę dla dzieci. Dawkę dobową należy modyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 mg do 12 mg) na dobę.

Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce wynosi 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych.

U dzieci dawkę leku należy dostosować do masy ciała (3 tabletki/20 kg mc.), pamiętając równocześnie o tym, że całkowita dawka dobowa nie może być większa niż 8 tabletek.

Dzieci w wieku od 6 do 7 lat:

Biegunka ostra: 1 tabletka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 3 tabletki (6 mg) na dobę.

Biegunka przewlekła: 1 tabletka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 2 tabletki (4 mg) na dobę.

Osoby w podeszłym wieku:

U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

Pomimo, że brak danych dotyczących farmakokinetyki leku Stoperan Fast u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w tej grupie pacjentów lek należy stosować z ostrożnością z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę (patrz punkt 2).

Tabletkę Stoperan Fast należy umieścić na języku, poczekać aż się rozpuści i połknąć ze śliną.

Minimalny czas rozpadu tabletki wynosi kilka sekund.

Tabletki można przyjmować bez popicia.

Biegunka może ustąpić po jednej dawce. Wówczas nie należy dłużej stosować leku.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Stoperan Fast jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Działanie

Stoperan Fast 2 mg skutecznie łagodzi objawy biegunki.

Wskazania

Lek Stoperan Fast jest wskazany do stosowania w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki u osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat. Ostra biegunka rozpoczyna się nagle i najczęściej ustępuje w ciągu tygodnia. Przewlekła biegunka utrzymuje się przez długi czas. Stoperan Fast stosuje się w celu zatrzymania biegunki, ale nie leczy on jej przyczyny. Jeśli znana jest przyczyna biegunki, należy leczyć tę przyczynę.

Kiedy nie stosować leku

Jeśli pacjent ma uczulenie na loperamid lub którykolwiek składnik tego leku (wymieniony w punkcie 6 tej ulotki). Objawami uczulenia są: na przykład wysypka, świąd, duszność i (lub) opuchnięcie twarzy. W przypadku stwierdzenia takich dolegliwości, należy przerwać przyjmowanie leku Stoperan Fast i zasięgnąć porady lekarza. W razie wątpliwości zawsze należy się skontaktować z lekarzem lub farmaceutą

Jeśli uważa się, że przyczyną biegunki może być zatrucie, na przykład metalem ciężkim (rtęcią, ołowiem lub kadmem).

- Jeśli pacjent ma rozdęcie okrężnicy (megacolon). Jest to nadmiernie rozszerzone jelito grube, bardzo poważny stan, który może wystąpić u pacjentów z chorobą Hirschsprunga, chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (colitis ulcerosa), którego objawami są: bolesne wzdęcie brzucha, gorączka i przyspieszenie tętna.

- Jeśli pacjent ma niedrożność jelit, która powoduje "wyciek" wodnistych stolców. Ma to miejsce w niektórych zaburzeniach jelitowych.

- W przypadku utrzymującego się kurczowego bólu brzucha, nudności, wymiotów, wysokiej gorączki i obecności w stolcu śluzu lub krwi. Objawy te mogą być związane chorobą zwaną czerwonką bakteryjną.

- Jeśli u pacjenta występuje bakteryjne zapalenie jelita grubego i/lub jelita cienkiego wywołane przez bakterie takie jak: Salmonella, Shigella i Campylobacter.

- Jeśli u pacjenta występuje ciężkie zapalenie jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane stosowaniem niektórych antybiotyków).

- We wszystkich przypadkach, w których normalne wypróżnienia nie powinny być tłumione. Podawanie należy przerwać natychmiast w przypadku pojawienia się zaparcia lub powiększenia obwodu brzucha.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące rzadko (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1000 osób):

- reakcja nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (włącznie ze wstrząsem anafilaktycznym) oraz reakcja anafilaktoidalna (ciężka reakcja alergiczna na całym ciele);

- utrata świadomości, obniżony poziom świadomości, wzmożone napięcie mięśniowe, nieprawidłowa koordynacja;

- niedrożność jelita, rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia;

- toksyczna reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych występująca z zaczerwienieniem, powstaniem pęcherzy i złuszczaniem naskórka (wykwity pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i rumień wielopostaciowy), obrzęk twarzy, pokrzywka, świąd.

Ponadto mogą pojawić się następujące dolegliwości:

Działania niepożądane występujące często (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów):

- zawroty głowy,

- zaparcie, nudności, wzdęcia.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów):

- senność,

- bóle brzucha, dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, suchość w ustach, ból w nadbrzuszu,

wymioty, dyspepsja,

- wysypka.

Działania niepożądane występujące rzadko (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1 000 pacjentów):

- zwężenie źrenicy,

- zatrzymanie moczu,

- pieczenie języka,

- zmęczenie.

Działania niepożądane częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

- ból w nadbrzuszu, ból brzucha promieniujący do pleców, wrażliwość uciskowa brzucha,gorączka, przyspieszone tętno, nudności, wymioty, mogące być objawami stanu zapalnego trzustki (ostre zapalenie trzustki).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. 

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie lub ostatnio lekach, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Niektóre produkty medyczne nie mogą być stosowane jednocześnie, a czasami jednoczesne przyjmowanie wymaga odpowiedniego dostosowania (np. dawki).

W przypadku stosowania poniższych leków, przed zastosowaniem Stoperan Fast należy skonsultować się z lekarzem :

- produkty lecznicze o porównywalnych farmakologicznych właściwościach jak loperamid, ponieważ mogą one wzmocnić działanie leku Stoperan Fast;

- produkty lecznicze, które przyspieszają przejście przez układ pokarmowy, ponieważ mogą one osłabić działanie leku Stoperan Fast;

- rytonawir (lek stosowany w zakażeniu wirusem HIV);

- chinidyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca);

- desmopresyna stosowana doustnie (lek stosowany w leczeniu nietrzymania moczu);

- itrakonazol lub ketokonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych);

- gemfibrozyl (lek stosowany w celu obniżenia stężenia cholesterolu).

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Tabletek nie należy stosować u dzieci poniżej 6. lat.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

W przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: zmęczenie, zawroty głowy lub senność.

Dlatego też należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Lek zawiera 1 mg aspartamu (E 951) w jednej tabletce.

Aspartam jest źródłem fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Lek zawiera glukozę (składnik maltodekstryny).

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.