WAKIX 18 mg - 30 tabletek powlekanych

Składniki

Substancją czynną jest pitolisant - każda tabletka zawiera 20 mg pitolisantu w postaci chlorowodorku, co odpowiada 17,8 mg pitolisantu. Innymi składnikami są: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, talk, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek, makrogol 3350.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Leczenie zazwyczaj rozpoczyna się od dawki 9 mg raz na dobę, a następnie stopniowo zwiększa się dawkę przez okres ponad trzech tygodni do najbardziej odpowiedniej dawki. W każdym momencie lekarz może zwiększyć lub zmniejszyć dawkę, w zależności od skuteczności leku i tolerancji pacjenta na lek. Zanim pacjent poczuje działanie leku, może minąć kilka dni, a maksymalną korzyść pacjent zazwyczaj odczuwa po kilku tygodniach.

Działanie

Lek Wakix zawiera czynną substancję zwaną pitolisantem. Jest to lek stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów cierpiących na narkolepsję z katapleksją lub bez. Pitolisant, wiąże się z receptorami na komórkach w mózgu, które zaangażowane są w stymulację czujności. Pomaga to w zwalczaniu dziennej senności i katapleksji oraz wspomaga stan czuwania.

Wskazania

Produkt leczniczy Wakix jest wskazany do stosowania u dorosłych chorujących na narkolepsję z katapleksją lub bez.

Kiedy nie stosować leku

- jeśli pacjent ma uczulenie na pitolisant lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku; - jeśli pacjent ma problemy z wątrobą, gdyż pitolisant, zazwyczaj rozkładany w wątrobie, u pacjentów, u których funkcjonowanie wątroby jest poważnie ograniczone, może się nadmiernie gromadzić; - jeśli pacjentka karmi piersią.

Działania niepożądane

Działania niepożądane występujące często: trudności w zasypianiu, zaburzenia lękowe, rozdrażnienie, przygnębienie, problemy ze snem; bóle głowy, zawroty głowy, utrata równowagi, drżenia; nudności, wymioty, niestrawność; zmęczenie. Działania niepożądane występujące niezbyt często: potliwość; zmniejszenie lub zwiększenie apetytu; obrzęki; uczucie roztrzęsienia, nerwowość, omamy wzrokowe lub słuchowe, zmienne emocje; nietypowe sny; napięcie; trudności w zasypianiu na początku, w środku lub pod koniec nocy, trudności w utrzymaniu snu, nadmierna senność, senność; stan zobojętnienia z brakiem emocji; koszmary senne; uczucie niepokoju i niemożność pozostawania w bezruchu; panika; zmienione lub zwiększone zainteresowanie seksualne; nagły lub przejściowy epizod słabości mięśniowej, niekontrolowane skurcze mięśni lub niekontrolowany ruch jednej nogi; zaburzenia uwagi; migrena; padaczka; osłabienie; zaburzenia ruchowe, spowolnione ruchy; mrowienie, łaskotanie, kłucie lub pieczenie skóry; nagłe i nieprzewidywalne fazy ruchliwości i bezruchu; chwiejność; zmniejszona ostrość widzenia, nietypowy skurcz lub drganie powieki; słyszenie dźwięków w przypadku braku dźwięków z zewnątrz; nieprawidłowe bicie serca, wolne lub szybkie bicie serca, podwyższone lub obniżone ciśnienie krwi, uderzenia gorąca; ziewanie; suchość w ustach; biegunka, ból brzucha, dyskomfort lub ból brzucha, zaparcie, zgaga, ból i dyskomfort żołądka, nieżyt żołądka, nadkwasota układu żołądkowo-jelitowego; świąd, nietypowe zaczerwienienie nosa i policzków, nadmierna potliwość; ból stawów, ból pleców, sztywność mięśniowa, słabość mięśni, ból mięśni i kości, ból palców; zaburzenia oddawania moczu; nieregularne krwawienia z macicy; utrata siły lub skrajne zmęczenie, ból w klatce piersiowej, ogólne złe samopoczucie, obrzęk.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Wakix należy omówić to z lekarzem, jeśli pacjent: - cierpi na zaburzenia lękowe lub depresję i ma myśli samobójcze; - ma problemy z wątrobą lub nerkami, gdyż w takiej sytuacji konieczne może okazać się dostosowanie dawki; - ma wrzód żołądka lub przyjmuje leki, które mogą podrażniać żołądek, np. leki przeciwzapalne, gdyż u osób przyjmujących lek Wakix zgłaszano problemy gastryczne; - cierpi na otyłość lub anoreksję, ze względu na możliwe zmiany masy ciała (zwiększenie lub zmniejszenie) podczas przyjmowania leku Wakix; - ma problemy z sercem. Pacjent będzie musiał być regularnie monitorowany w tym zakresie podczas przyjmowania leku Wakix; - ma ciężką postać padaczki.

Stosowanie innych leków

Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku przyjmowania leku Wakix wraz z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi (np. imipraminą, klomipraminą, mirtazapiną) oraz niektórymi lekami przeciwalergicznymi (przeciwhistaminowymi np. maleinianem feniraminy, chlorfeniraminą, difenhydraminą, prometazyną, mepyraminą). Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu którychkolwiek z następujących leków: ryfampicyna (antybiotyk), fenytoina, karbamazepina i fenobarbital (stosowane głównie do kontroli napadów), chinidyna, digoksyna (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca), paroksetyna, fluoksetyna, wenlafaksyna, duloksetyna (leki przeciwdepresyjne), dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum, lek ziołowy na depresję), bupropion (lek przeciwdepresyjny lub środek wspomagający zaprzestanie palenia tytoniu), cynakalcet (stosowany w leczeniu zaburzeń przytarczyc), terbinafina (stosowana w leczeniu zakażeń grzybiczych), metformina, repaglinid (stosowane w leczeniu cukrzycy), docetaksel, irynotekan (stosowane w leczeniu raka), cyzapryd (stosowany w leczeniu refluksu żołądkowego), pimozyd (stosowany w leczeniu niektórych zaburzeń psychicznych), halofantryna (stosowana w leczeniu malarii), efawirenz (leki przeciwwirusowy stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV), morfina, paracetamol (stosowane w leczeniu bólu), dabigatran (stosowany w leczeniu problemów z żyłami), warfaryna (stosowana w leczeniu chorób serca). Lek Wakix może zmniejszyć skuteczność antykoncepcji hormonalnej.

Ciąża i karmienie piersią

Nie należy przyjmować leku Wakix w okresie ciąży, chyba że z zalecenia lekarza. Pacjentki przyjmujące lek Wakix powinny zaprzestać karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Leku Wakix nie należy stosować u dzieci i młodzieży.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Należy zachować ostrożność podczas wykonywania czynności wymagających uwagi, takich jak prowadzenie samochodu lub obsługiwanie maszyn. W razie wątpliwości dotyczących ewentualnego negatywnego wpływu danego schorzenia na zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych należy porozmawiać z lekarzem.