Zator płucny to poważny stan, który zagraża zdrowiu i życiu. Dlatego niezwykle ważna jest szybka diagnoza i podjęcie stosownego leczenia. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko zgonu. Poznaj typowe objawy zatorowości płucnej, aby – w razie ich wystąpienia – niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Jak wynika z danych epidemiologicznych, zator płucny jest trzecią z najczęściej występujących chorób sercowo-naczyniowych. Statystki pokazują, że w Polsce na zakrzepicę żył głębokich choruje ponad 50 tys. osób, z czego aż 20 tys. wykazuje objawy zatorowości płucnej.
Zator płucny – przyczyny
W większości przypadków za zator płucny odpowiadają te same czynniki, które prowadzą do rozwoju zakrzepicy żył głębokich. Są to m.in.:
- wiek powyżej 40. roku życia,
- otyłość i nadwaga,
- urazy – szczególnie wielonarządowe,
- długotrwałe unieruchomienie,
- ostre obłożne choroby leczone zachowawczo,
- choroby autoimmunologiczne,
- niewydolność oddechowa.
Na rozwój zatoru płucnego narażone są także kobiety w ciąży oraz w okresie połogu.
Zator płucny – jakie są objawy?
Zatorowość płucna nie daje specyficznych objawów. Z tego powodu, że daje wiele symptomów charakterystycznych dla innych chorób, może zostać nieprawidłowo rozpoznana. Najczęściej mylona jest z:
- ostrym zespołem wieńcowym,
- zapaleniem płuc,
- zawałem serca.
Warto przy tym podkreślić, że zator płucny niekiedy nie daje żadnych sygnałów. Zwykle jednak pacjenci uskarżają się na takie objawy podmiotowe:
- wrażenie duszności,
- ból w klatce piersiowej,
- zasłabnięcie,
- omdlenie,
- krwioplucie.
Jeżeli więc odczuwasz powyższe objawy i należysz do grupy ryzyka, nie czekaj z konsultacją lekarską. Jak najszybciej umów się na wizytę do specjalisty, który – w oparciu o wywiad i objawy przedmiotowe – dokona rozpoznania.
Wśród objawów przedmiotowych wymienia się:
- tachykardię,
- poszerzenie żył szyjnych,
- tachypnoe.
U osób, które zmagają się z chorobami kardiologicznymi lub chorobami płuc, zatorowości mogą towarzyszyć też kaszel oraz nasilenie duszności.
Zator płucny – jakie stwarza zagrożenie?
Dobra wiadomość jest taka, że nie każda zatorowość płucna prowadzi do śmierci. Ryzyko jest większe w przypadku, gdy zator zatrzyma się na rozgałęzieniu tętnic płucnej i zablokuje dopływ krwi do obu płuc.
Dlatego tak ważne jest wdrożenie leczenia. Na czym polega terapia? Podstawą jest leczenie przeciwzakrzepowe, którego istotą jest zapobiegnięcie powstania nowych skrzeplin i ułatwienie rozpuszczenia już istniejących. Wtedy zmniejsza się prawdopodobieństwo oderwania zatoru. Pacjentom z zatorowością płucną zalecana jest również tlenoterapia.
Warto podkreślić, że rokowania w przebiegu zatoru płucnego jest zróżnicowane. Ryzyko śmiertelności może wynieść ok. 1%, ale wszystko zależy od stopnia ciężkości klinicznej oraz czasu wdrożenia leczenia. W przypadku zatorowości wysokiego ryzyka, śmiertelność wynosi nawet 30%, zaś zatorowość niskiego ryzyka oznacza śmiertelność na poziomie niższym niż 1%.
